اولین گام هر نوع ارتباط با قرآن شناخت آن است. فرض کنید تلفنی میخرید که مجهز به پیغامگیر است و میتوانید با آن نمابرهای خود را نیز ارسال کنید. اینکه شما بدانید این تلفن چیست و چه تواناییهای دارد در چگونگی استفاده شما از آن بسیار موثر است. اگر شما همان تلفن را بخرید ولی از امکان ارسال نمابر آن باخبر نباشید طبیعی است که هیچگاه انتظار ارسال نمابر را از آن ندارید و بالطبع نمیتوانید از تلفن خود به خوبی استفاده کنید. ارتباط با قرآن نیز دقیقاً پیرو همین قاعده یعنی شناخت آن است. " قرآنشناسی " عنوان مجموعه بحثهایی است که میخواهد معرفیهای مختلف از قرآن را عرضه کند، چرا که هرگونه معرفی از قرآن، تأثیری مستقیم بر نحوه ارتباط با آن خواهد گذاشت. مثلاً اگر کسی قرآن را به عنوان کتابی بشناسد که برای خواندن و ثواب بردن نازل شده است، انتظارش از قرآن رسیدن به ثواب است، از اینرو میکوشد که بیشتر و بیشتر قرآن بخواند. در مقابل اگر کسی قرآن را کتابی میداند که حاوی سخن زنده خداست و برای این نازل شده است تا خداوند با دل و روان قاری قرآن سخن بگوید و فرهنگ این زبان آسمانی را در وجود او به تدریج گسترش دهد، قطعاً به دلیل بالارفتن سطح انتظارات او از قرآن، به گونهای دیگر با آن ارتباط برقرار میکند.
صفحه قرآنشناسی و قرآنشناسان درصدد است تا شناختهای متفاوت از قرآن را معرفی کند و دیدگاه مخاطبان را در شناخت قرآن به چالش بکشد.
قرآنشناسی حضرت علی(ع) شناخت قرآن با نهجالبلاغه
یکی از بهترین منابع شناخت قرآن سخنان و گفتههای حضرت علی(ع) درباره قرآنشناسی است. این سخنان به ما میآموزد که ایشان چه تعریفی از قرآن داشتهاند و در نظر ایشان قرآن چه جایگاهی داشته است. برای رعایت اختصار تنها به جملات نهجالبلاغه مولا مراجعه کردهایم و توصیفهای ایشان را از قرآن به نگارش درآوردهایم.
نکته مهم در سخنان حضرت علی(ع) این است که ایشان از منظری بسیار جالب توجه به قرآن مینگرد و قرآن را بهگونهای میشناسد و معرفی میکند که انسان باور میکند که آنچه حضرت علی(ع) توصیف میکند، "سخن خدا"ست.