انواع ظلم
انواع ظلم و ستم از دیدگاه قرآن کریم:
با توجه به آیات قرآن کریم می‌توان ظلم را به سه دسته تقسیم نمود:[1]
الف) ظلم به خدا:
ظلم به خداوند مصادیق فراوانی دارد که به بخشی از آنها اشاره می‌گردد:
1 – شرک: «إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ»[2] همانا شرک، ستم بزرگی است.
2 – دروغ بستن به خدا: «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ»[3] چه کسی ستمکارتر است از آنکه بر خدا افتراء و دروغ می بندد.
3 – تکذیب آیات الهی: «فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَذَّبَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ صَدَفَ عَنْها»[4] کیست ستمکارتر از آنکه آیات خدا را تکذیب کرده و از حق روی گرداند.
4 – شکستن حدود الهی: «وَ مَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ»[5] کسانی که از حدود الهی تجاوز می کنند، ستمکارند.
ب) ظلم به مردم:
مردم حقوقی دارند که نادیده گرفتن این حقوق و تجاوز به حریم دیگران، ظلم محسوب محسوب می‌شود: «إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَى الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ أُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ»[6] فقط راه سرزنش بر کسانی است که به مردم ستم می‌کنند و در زمین به ناحق تجاوز می‌کنند، برای ایشان عذاب دردناکی است.
ج) ظلم به خویشتن:
آیات متعددی به موضوع ستم انسان به خود اشاره کرده است. و به طور کلی از نظر قرآن کریم هرنوع ظلمی در واقع به ظلم بر خویشتن باز می‌گردد: «وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُون»[7] آنها نه بر ما بلکه بر نفس خود ستم کردند.
پی نوشت ها:
[1] . برداشت از کتاب: «گفتار رفیع» ج 2، ص 24 – 26 و 304 – 305.
[2] . لقمان، 13.
[3] . صف، 7.
[4] . انعام، 157.
[5] . بقره، 229.
[6] . شوری، 42.
[7] . همان، 57.
برگرفته شده از:http://ommatwaheda61.blogfa.com
