تذکره

حضرت علی (علیه السلام) که خود «قرآن ناطق الهی»(۱) است ویژگی های قرآن کریم را اینگونه بیان می فرماید:

1 – قرآن بهترین قصه ها:

«احسنوا تلاوة القرآن فانّه انفع القصص»(2)

نیکو کنید تلاوت قرآن را که آن سودمندترین داستانها است.

2 – قرآن دوای دردها:

«و استشفوا به فانّه شفاء الصّدور»(3)

و بدان شفا جوئید که آن شفاى سینه‏ها است.

3 – قرآن نوری خاموشی ناپذیر:

«اتّبعوا النّور الّذى لا یطفأ و الوجه الّذى لا یبلى»(4)

پیروى کنید نورى را که خاموش نشود، و چهره‏اى را که کهنه نشود.

4 – قرآن برترین ذکرها:

«افضل الذّکر القرآن، به تشرح الصّدور و تستنیر السّرائر»(5)

برترین ذکرها قرآن است که به وسیله آن سینه‏ها گشوده شود، و درونها روشنى گیرد.

۵ – قرآن بر طرف کننده تاریکی ها:

«انّ القرآن ظاهره انیق و باطنه عمیق، لا تکشف الظّلمات الّا به»(6)

به راستى که قرآن ظاهرش زیبا و شگفت‏انگیز، و درونش ژرف و عمیق، تاریکی­هاى جهل و نادانى جز بدان برطرف نخواهد شد.

6 – قرآن بهترین هادی و راهنما:

«انّ هذا القرآن هو النّاصح الّذى لا یغشّ، و الهادى الّذى لا یضلّ»(7)

به راستى که این قرآن همان ناصح خیرخواهى است که ناخالصى ندارد، و راهنمایى است که گمراه نکند.

7 – قرآن بهار دل ها:

 «تعلّموا القرآن فانّه ربیع القلوب»(8)

قرآن را یاد بگیرید که به راستى قرآن بهار دلها است.

8 – قرآن شفاعت کننده که شفاعتش پذیرفته می شود:

«شافع مشفّع و قائل مصدّق»(9)

«شفاعت کننده‏اى است که شفاعتش پذیرفته است، و گوینده‏اى است که گفتارش تصدیق شده.

9 – قرآن بیانگر گذشته، حال و آینده:

«فى القرآن نبأ ما قبلکم و خبر ما بعدکم و حکم ما بینکم»(10)

خبر و گزارش آنچه پیش از شما و آنچه پس از شما است و حکم آنچه اکنون در میان شما است همه در قرآن است.

10 – قرآن سرچشمه  علوم:

«هو ربیع القلوب و ینابیع العلم»(11)

قرآن بهار دلها و چشمه‏هاى علم و دانش است.

11 – قرآن کتابی فنا ناپذیر:

«لا تفنى عجائبه و لا تنقضى غرائبه و لا تنجلى الشّبهات الّا به»(12)

(قرآن کتابى است که) شگفتی­هایش فانى نگردد، و اسرار نهفته‏اش پایان نپذیرد، و شبهه‏ها جز بدان گشوده نشود.

..................................................................................

پی نوشت ها:

(1) اشاره به این جمله حضرت علی (ع) که فرمودند:

«هَذَا الْقُرْآنُ  إِنَّمَا هُوَ خَطٌّ مَسْطُورٌ بَیْنَ الدَّفَّتَیْنِ.... لَا بُدَّ لَهُ مِنْ تَرْجُمَانٍ‏» (نهج البلاغه، (صبحی صالح) خطبه 125، ص 182.

این قرآن، خطّى است نوشته شده که میان دو جلد پنهان است، نیازمند به کسى است که آن را ترجمه کند.

و نیز در روایات این تعبیر آمده:

«هذا کتاب الله الصامت و انا کتاب الله الناطق» (وسائل الشیعه، ج27 ص34).

(2) ترجمه ‏غرر الحکم ‏و درر الکلم (محلاتى)، ج 2، ص 309.

(3) همان.

(4) همان، ص 310 – 309.

(5) همان، ص 310.

(6) همان.

(7) همان.

(8) همان، ص 311 – 310.

(9) همان، ص 311.

(10) همان.

(11) همان، ص 314 - 313.

(12) همان.

برگرفته شده از: ommatwaheda61.blogfa.com